Κατάλογος αρχείων

Αν δεν υπήρχαν τα λόγια, ίσως δεν θα ‘χε αξία να ζούμε.
Γιατί χωρίς αυτά μπορεί ίσως να επιβιώσει ο άνθρωπος αλλά δεν ζει η καρδιά. Η καρδιά θέλει πάντα ν’ ακούσει, να γλυκαθεί, να νιώσει. Θέλει πάντα λόγια.
Λέξεις γεμάτες νοήματα για να σχηματίσει εικόνες, να ονειρευτεί. Θέλει ταξίματα και χάδια η καρδιά, αλλιώς δεν μπορεί να ζήσει. Χτυπάει κι ο χτύπος της είναι κοιμισμένος. Άρρωστος. Δεν αντέχει τη σιωπή, τη μόνιμη σιωπή. Αν δεν την σπάσει δεν έχει νόημα για εκείνη να υπάρχει.
«Μίλησέ μου» απαιτεί διαρκώς από την άλλη καρδιά, αυτή που κάθε φορά έχει κοντά της κι αν δεν της μιλήσει, αν δεν της δώσει σημασία, την πιάνει το παράπονο και στάζει δάκρυα που άλλοτε φτάνουν στα μάτια και άλλοτε όχι. Αλλά όπως και να ‘χει είναι πίκρα και πόνος και στέρηση.
Μοιάζει με μωρό η καρδιά που για να ηρεμήσει θέλει την αγκαλιά και το στήθος της μάνας του για να νιώσει ασφάλεια και να πάρει το γάλα. Για την καρδιά τούτο το γάλα και η ασφάλεια, είναι τα λόγια.
Οι λέξεις. Οι μελένιες λέξεις. Γιατί αυτές θα ηρεμήσουν τις αγρύπνιες της και θα νανουρίσουν τις φοβίες της.
Αφού…. Καρδιά χωρίς φοβίες δεν υπάρχει κι ας μιλάνε για σκληρές καρδιές, καρδιές που αντέχουν, καρδιές που δεν θέλουν πολλά. Απ’ όποιο υλικό και να ‘ναι φτιαγμένες… έχουν αυτιά οι καρδιές. Είναι γεμάτες αυτιά. Θέλουν να ακούνε. Παραμύθια θέλουν, να μιλάνε μόνο για καλές νεράιδες και να λείπουν οι κακοί
Όλες οι καρδιές άλλωστε χάρτινες είναι, γιατί πάνω σε όλες γράφονται πράγματα, άσχετα αν σε κάποιες,το χαρτί είναι τέτοιας ποιότητας που με τον χρόνο όσα γράφτηκαν σβήνονται, κάνοντάς τες σαν να μην είχαν ποτέ τους ιστορία.
Όχι, οι καρδιές χωρίς λέξεις, δεν ζουν.
Και μοχθούν γι αυτό και αναιρούν ζωές, στιγμές, καθαιρούν ανθρώπους αν αυτές τις λέξεις δεν μπορούν να τις δώσουν. Κι ας ξέρουν πως όλα ακούνε – όπως και όσα λένε- , κλεμμένα λόγια είναι, που θα ειπωθούν ξανά και ξανά σε πολλούς και ίσως και να μην αλλάξει ούτε ο ήχος τους.
Γιατί απλά η ζωή κυλάει μ’ επανάληψη, τόσο πολύπλοκα και τόσο μπερδεμένα…….